A philosophical viwe to the sixth sense
عالم هستی عالمی بیکران است و علم و دانش ما نسبت به آن بسیار اندک؛ و شاهد این حرف نیز این است که انسان هنوز نسبت به کره زمین که مسکن و مأوا و زادگاه اوست، اطلاعات کاملی ندارد، و خیلی از پدیده های آن را نمی شناسد؛ و دلیلش هم این است که ارتباط ما با جهان از طریق پنج حس بینایی، شنوایی، بویایی، چشایی و لامسه برقرار می شود؛ و این پنج حس اگرچه کار ما را راه می اندازند، ولی برای شناخت این جهان بیکران کافی نیستند.
اگر ما حس های بیشتری داشتیم مثلاً ده حس داشتیم، مسلماً شناخت ما از جهان دو یا چند برابر می شد؛ البته خوب می دانید که شناخت انسان از خودش و از جهان توسط عقل صورت می گیرد، و حواس فقط روزنه هایی برای دریافت اخبار و اطلاعات گوناگون از گوشه و کنار عالم مادی هستند، و مواد خامی را از عالم جمع آوری می کنند تا عقل آن ها را تجزیه و تحلیل کند، و در باره آن ها بیندیشد و قضاوت نماید.
اما به هر حال، ما فقط پنج حس داریم و آنچه مزید بر علت می شود این است که ما از این پنج حس هم به دلیل توجهی که به زندگی و امر معاش و گرفتاری ها و کم و کاستی های خود داریم، به خوبی استفاده نمی کنیم؛ و در باره بیشتر آنچه می بینیم و می شنویم و یا با سایر حواس در می یابیم، فکر نمی کنیم!