About inducement:part 2
در باره تلقین صحبت می کردم و از میزان اثرگذاری آن در برطرف شدن سردرد عذاب آور میگرنی برایتان گفتم؛ و بیان داشتم که نقشه ای کشیدم و تدبیری اندیشیدم و با تلقین کاری کردم که دمش را گذاشت روی کولش و فرار کرد.
دفعه بعد، دیرتر آمد و اعتماد به نفس گذشته را هم نداشت. به او خوشامد گفتم و خاطر نشان کردم که هنوز به خاطر ضعف و ناتوانی ای که بار قبل به نمایش گذاشته بود، از وی ناراحتم؛ و باید این دفعه جبران کند. او قبول کرد و وارد شد ولی استرس داشت در حالی که من ترسم از او خیلی کم تر از قبل شده بود.
این دفعه بلایی به سرش آوردم که نابود و ذلیل شد؛ یعنی با همان نقشه و به همان شکل قبلی از او استقبال کردم و خواستم وارد شود و حمله خود را شروع کند و تا می تواند مرا عذاب دهد و حتی اگر می تواند سر و چشم مرا از شدت درد منفجر نماید. و هم چنین او را وادار کردم که به نیمه دیگر سر و چشم دیگرم، هم حمله کند و گفتم که آن ها از دست تو گله مند هستند و می گویند چرا میگرن فقط به قسمت چپ سر(مثلا) حمله کرده و به ما (یعنی قسمت دیگر سر) بی توجه است؟! او باید به ما هم حمله کند!
با این ترفند او را به نیمه دیگر سر هم کشاندم و حمله اش را به تمام سر و چشم ها تعمیم دادم؛ اما او دیگر آن قدرت قبلی را نداشت. و من هم مدام ناتوانی و ضعفش را به رخش کشیدم و از ناتوانی ش انتقاد کردم و او را تا می توانستم مورد تحقیر و تمسخر قرار دادم؛ تا این که، مثل یک فروشنده دوره گردی که بند و بساطش را پهن کرده است، بند و بساط خود را جمع کرد و با ترس و لرز و خجالت، پا را به فرار گذاشت و رفت!
کار من هنوز تمام نشده بود و باید تا ریشه کن شدن میگرن ادامه می دادم؛ لذا دفعه بعد که آمد به او مجال شروع کردن ندادم؛ بلکه از همان ابتدا او را با تحقیر و تضعیف و انتقادهای شدید خود به زانو درآوردم و به وی خاطر نشان کردم که این بار اگر خواست بیاید باید در بزند و اجازه ورود بگیرد و تأکید کردم که اگر سر و کله مرا استطبل فرض کند و مثل اسب و قاطر و الاغ بدون اجازه، سرش را بیندازد پایین و داخل شود، دمار از روزگارش در خواهم آورد.
او هم مثل موجودی حقیر و حرف گوش کن بار بعد که آمد، در زد(ناحیه گیجگاه را به عنوان در وروردی برایش مشخص کرده بودم)؛ من اول اعتنایی به او نکردم و مدتی او را پشت در نگه داشتم و او هم از ترس وارد نشد تا این که به او اجازه ورود دادم، و با توپ و تشر به او گفتم:" زود کارت را انجام بده و گورت را گم کن و برو!". میگرن با دستپاچگی وارد شد و یک چرخی زد و رفت در حالی که به هیچ وجه نتوانسته بود بر اعصاب قوی من غلبه کند و درد و عذابی را به من تحمیل نماید.
دفعات آخر هم هر بار نیم ساعت او را پشت در نگه می داشتم و بعد با اخم و پرخاش از او می خواستم که برود و مزاحم من نشود؛ و این نکته بسیار عجیب بود که او مثل یک انسان از اخم و پرخاش من می ترسید و فرار می کرد و.... بالاخره رفت و دیگر به سراغم نیامد و من برای همیشه از دستش راحت شدم. البته بارها سردردهای میگرنی مصنوعی هم درست کردم و نابودشان کردم که در اینجا از شرح و بسط آن ها می گذرم تا بحث این مقاله خیلی طولانی نشود.
.2یک بار هم با چندین روز تلقین، مثل کاراته بازان اجسام سختی را با مشت شکستم که دوستان رزمی کارم از این کار خیلی تعجب کردند و گفتند ما نمی توانیم چنین کاری را انجام دهیم؛ البته آن ها اجسام سخت را می شکستند ولی نه به آن سختی که من با استفاده از تلقین شکستم.
3بار بعد زمستان بود و هوا 5 درجه زیر صفر بود(سرد و خشک بود و باران نمی آمد)؛ مردم در حالی که خود را با لباس های گرم پوشانده بودند، از سرما می لرزیدند. در این هوای سرد من ابتدا یک دوش آب سرد سرد گرفتم(قبلا تمرین کرده بودم) و سپس بدون این که خود را خشک کنم، سوار بر موتورسیکلت تندرو خود شدم و با سرعت 160 کیلومتر در اتوبان راندم.
باد آنقدر سرد و شدید بود که مدام بر سر و صورت من تازیانه می زد و مثل یک شمشیر برنده، می خواست پیشانی مرا بشکافد؛ در همان حال من با توکل بر خدا، با قدرت و باور تمام به خودم تلقین می کردم که "هوا بسیار عالی است ولی حیف که کمی گرم است"؛ و این تلقین را خیلی جدی بارها تکرار کردم؛ و بعد این تلقین را شروع کردم که"هوا گرم است" و مدام آن را تکرار می کردم تا این که آنقدر گرمم شد که وقتی به شهر رسیدم و پشت چراغ قرمز ایستادم، از شدت گرما عرق از سر و صورت من پایین می ریخت! و این در حالی بود که مردمی که داخل خودروهای شخصی و تاکسی ها بودند و خود را حسابی پوشانده بودند، باز هم سردشان بود.
خب، این ها نمونه هایی از کارهای من با تلقین بود؛ و البته شما نمی توانید این کارها را انجام دهید و تأکید می کنم که نباید هم انجام دهید؛ چون، بعضی از آن ها اصلا کارهای معقولی نبودند مثل همین دو مورد اخیر؛ و من هم صرفا برای تحقیق و بررسی و سنجش میزان کارایی و قدرت تلقین آن کارها را انجام دادم.
حضرت آیت الله امام خمینی(ره) در کتاب کشف الاسرار فرموده اند که حکیم بزرگ ابوعلی سینا به کارایی و قدرت تلقین باور داشت و می گفت اگر مریضی حتی یک بار هم بگوید"من حالم خوب است"، همین یک بار تلقین، در بهبودی اش اثر دارد؛ با این حال من خیلی کنجکاو و مشتاق بودم و می خواستم که خودم هم تجربه کنم تا در این مورد به یقین برسم و باورم شود که تلقین اثر دارد.
قصد من هم از نوشتن مقاله پیش رو این است که شما خوانندگان عزیز کارایی و اثربخشی تلقین را باور کنید و آن را برای درمان بیماری ها و حل مسایل و مشکلاتی که دارید و برای رسیدن به خواسته هایتان(البته اگر محال عقلی نیستند) در کنار کار و تلاش جدی، به کار ببرید و قدرت کارایی شگفت آور و فوق العاده آن را به چشم ببینید.
خداوند تلقین را آفرید و به آن قدرت فراوان داد تا همه بندگانش از آن استفاده کنند و مدام حال و شرایط خود را بهتر از آنچه که هست، بنمایند. به همین دلیل بنده قبلا مقاله ای با عنوان" اهمیت اسقرار و استمرار سلامتی جسمی" در 4 قسمت نوشته ام(در همین وبلاگ) و در قسمت چهارم، یک تمرین فوق العاده عالی را برای سلامتی و قوی بودن تک تک اعضا و ارگان های بدن آموزش دادم که سرشار است از تلقین های خوب و عالی؛ و شما می توانید با انجام مستمر آن تمرین، میزان کارایی تلقین را بسنجید و روی خود امتحان کنید. هم چنین خواندن مقاله مهم" تلقین مثبت اثر دارد" در همین وبلاگ در این خصوص کمک زیادی به شما خواهد کرد
خوش باوری 
