نگاهی فلسفی به مقاومت منفی در فرآیند درمان

A philosophical view to the Negative resistance in the process of treatment

عمده مشکلات بشر از دو علت ناشی می شود: یکی نادانی؛ و دیگری عمل نکردن به دانسته ها؛ برای آنچه که نمی دانیم باید تلاش کنیم، مطالعه کنیم و از بزرگان علم و دانش راهنمایی و مشورت بگیریم تا به قدر امکانات و دانش روز، آگاهی به دست آوریم، و نادانسته هامان را به دانش تبدیل کنیم؛ و برای عمل کردن به دانسته ها نیز باید تصمیمی جدی بگیریم و برنامه ریزی بکنیم، و سپس اقدام به عمل نماییم.

 اگراین دو گام را برداریم، معنایش این است که ما برای حل مشکلات خود جدی هستیم، و نسبت به آن ها بی تفاوت نیستیم؛ ولی اگر دست روی دست بگذاریم و این دو گام اساسی را برنداریم، معلوم است که علیرغم آنچه که می گوییم و آرزو داریم، نمی خواهیم مشکلاتمان حل شود(؟!) و..... توسل به راه های غیرعادی هم گرهی از کار بشر باز نخواهد کرد، بلکه فقط انسان ها را به دام افراد شیاد و فرصت طلب خواهد انداخت.

ما برای این که سالم و قوی و سرحال و با نشاط باشیم باید:

1. برای زندگی خود یک برنامه ریزی معلوم و مشخص داشته باشیم؛ و البته، لازم نیست که این برنامه خیلی سخت و پیچیده باشد؛ ولی، باید مبتنی بر علم و دانش بوده و میانه روی و اعتدال ویژگی اصلی آن باشد.

همه ما انسان ها می توانیم از خوردنی ها و آشامیدنی های خوب و سالم و متنوع استفاده کنیم اما، باید معتدل باشیم و زیاده روی نکنیم؛ و در این خصوص، به توصیه های عالمان و دانشمندان و یافته های علمی توجه داشته باشیم.

2. علاوه بر این، باید در طول روز تحرک کافی داشته باشیم و از ورزش های مفید و سالمی که هم تحرک کافی دارند و هم ما را با نشاط می کنند، استفاده کنیم.

3. از لحاظ معنوی نیز باید متوجه این نکته باشیم که همه علما و دانشمندان در این موضوع اتفاق نظر دارند که معنویت در زندگی، موفقیت و سلامتی انسان ها خیلی موثر است.  

به همین دلیل، ما نباید هیچگاه مسایل معنوی را فراموش کنیم؛ بلکه باید برای شناخت خداوند خالق یکتا وقت بگذاریم، و به او ایمان بیاوریم و هر روز دقایقی را به عبادت و نیایش اختصاص دهیم. اگر این گونه باشیم و این کارها را به دقت و درستی انجام دهیم؛  همیشه سالم و قوی و سرحال و با نشاط  خواهیم بود؛ و  در این صورت ، به هیچ وجه نباید از بابت چیزی نگران باشیم. با این مقدمه، غرض اصلی بحث خود و این مقاله را با دو سوال، و بیان پاسخ آن ها توضیح می دهم.

سوال اول: اگر کسی به عنوان مثال، به مشکلی مثل چاقی دچار است و اضافه وزن دارد، چه کار باید بکند و تکلیفش چیست؟

پاسخ من به این سوال این است که از نظر عقلی تکلیف او کاملا مشخص است؛ تکلیف او در این خصوص این است که ضمن مطالعه و مشاوره گرفتن از کارشناسان رسمی، در خوردن و آشامیدن زیاده روی نکند، و کمتر بخورد؛

یعنی برای حل مشکل چاقی، نه تنها او باید زیاده روی در خوردن نکند؛ بلکه، چون این مشکل اغلب به خاطر رعایت نکردن اعتدال در خوردن و آشامیدن به وجود می آید، باید برای از دست دادن وزن اضافی، کمتر از حد معمول نیز غذا بخورد!

مثلا اگر حد اعتدال در غذا خوردن این است که او  روزی یک بشقاب سرخالی برنج بخورد، بعد از این، باید آن یک بشقاب را هم (به اختیار خود) نصف کند، و به همان مقدار اکتفا کند؛ و دفعات غذا خوردن را هم طبق نظر کارشناسان تغذیه، بیشتر کند. و البته، پر واضح است که باید از غذاها و نوشیدنی های مضر و غیراستاندارد هم پرهیز نماید.

علاوه براین، باید تحرک کافی داشته باشد و متناسب با شرایط خود، به ورزش های مناسب و مفید بپردازد، و......... تمام! یعنی این کارها را که انجام داد، تکلیف و وظیفه اش برای حل مشکل به پایان می رسد: "او کم می خورد، خوب می خورد، و ورزش هم می کند" و دیگر هیچ وظیفه ای ندارد؛ و تمام کار همین است؛ بقیه اش به او مربوط نیست!!

اما اگر او این نکته را نفهمد یا نداند، و  برای لاغر شدن وسواس و نگرانی داشته باشد و مدام خود را در آیینه ورانداز کند، یا مرتب خود را وزن کند، این کار در وجود او یک مقاومت منفی ایجاد می کند و تمام زحماتش را به هدر می دهد؛ چون نمی گذارد بدن و مغز و اعصابش کار طبیعی خودشان را انجام دهند، و وزن او را به حد ایده آل برسانند!

بنابر این او  فقط باید به این نکته خیلی خوب بیندیشد که برای کم کردن وزن، و رساندن آن به حد مطلوب، او وظیفه خود را انجام داده است، و دیگر تکلیفی ندارد ؛ و بقیه اش به او مربوط نیست!

 خواهش می کنم خوب توجه کنید! من عرض کردم که "بقیه اش به او مربوط نیست!" چرا؟! چون،  دستگاه های پر قدرت بدن و مغز و اعصاب " بقیه اش " را بر عهده می گیرند، و ادامه کار بر عهده آن هاست! و آن ها نیز به شرطی می توانند کارشان را خوب انجام دهند که او در کارشان دخالت نکند، و وسواس و نگرانی بی مورد را کنار بگذارد.

اگر او به این نکته مهم و عقلانی توجه نکند، و از اوهام و خیالات خود پیروی کند، وسواس و نگرانی به دستگاه مغز و اعصاب و کل بدنش انرژی منفی وارد می کنند، و نمی گذارند آن ها کارشان را به درستی انجام دهند؛ یعنی او با تبعیت از توهمات و خیالات غیر عقلانی، مانع کار دستگاه پر قدرت مغز و اعصاب می شود، و به جای این که به هدفش برسد، از آن دور می شود.

سوال دوم: اگر کسی به مشکل ریزش مو دچار شده است، برای جلوگیری از ریزش مو باید چه کار باید بکند؟

پاسخ من به این سوال هم یک پاسخ عقلی است، و باید بگویم تکلیف او کاملا  معلوم و مشخص است؛ او باید مطالعه کند، و از متخصصین رسمی مشورت بگیرد، و با استفاده از روش های درست و استاندارد به وظیفه خود برای جلوگیری از ریزش مو عمل کند؛

و وقتی به وظیفه خود عمل کرد بقیه اش به او مربوط نیست! یعنی وقتی که او مطالعه کرد و مشورت گرفت، و از شامپوها و صابون های مناسب برای شستشوی موهای سر خود استفاده کرد، و به سایر دستورات و توصیه های متخصصین هم عمل کرد، باید ادامه ی کار را به عهده بدن و دستگاه مغز و اعصاب خود واگذار کند، و اجازه دهد که آن ها کارشان را به خوبی و به درستی انجام دهند، و مشکل را حل کنند، و بدون شک حل هم می کنند.

اما اگر او مدام نگران باشد و موهای سر خود را ور انداز کند، و به کم و زیاد شدن و ریزش آن خیلی توجه کنیم، همین کار در وجود او یک مقاومت منفی ایجاد می کند، و موجب می شود که بدن و دستگاه مغز و اعصابش نتوانند کارشان  را به درستی و به خوبی انجام دهند! و در این صورت، ریزش موهای او قطع که نمی شود هیچ، بلکه ممکن است بیشتر هم بشود!

او فقط باید به این نکته بیندیشد که وظیفه خود را برای  جلوگیری از ریزش مو انجام داده است  و بقیه اش به او مربوط نیست! چون  "بقیه اش" را دستگاه های پر قدرت بدن و مغز و اعصاب بر عهده می گیرند، و کار خود را به خوبی انجام می دهند؛  مگر این که او نگذارد و با نگرانی های بی مورد خود و پیروی از وهم و خیال، راه آن ها را ببندد، و مدام امواج منفی و انرژی های منفی  برای آن ها ارسال کند!

از نظر عقل و منطق سلیم، تنها کاری که آن ها و هر انسان دیگری برای جلوگیری از ریزش مو، کاهش وزن و هر مشکل و بیماری دیگری باید انجام دهند این است که به تکلیف و وظیفه خود در قبال مشکل و بیماری شان عمل کنند؛ و وقتی تکلیف خود را انجام دادند، باید خیال شان راحت باشد، و به عقل خود و به قدرت مغز و اعصاب و بدن خود اعتماد کنند، و بدانند که قوای پر قدرت مغزی و بدن شان، بقیه کار را انجام می دهند، و حل مسئله و برطرف نمودن مشکل را بر عهده می گیرند، و بدون شک از عهده آن بر می آیند.

ما انسان ها به حکم عقل، نباید به صورت بیمارگونه و بیهوده نگران باشیم و برای کاهش وزن، جلوگیری از ریزش مو و سایر بیماری ها و مشکلات دیگر، از راه و روش های نادرست و غیراستاندارد استفاده کنیم؛ و طعمه افراد سودجو شویم و با این کار، سلامتی  خود را بیشتر به خطر اندازیم! 

بله، این یک واقعیت است که بیشتر انسان ها گاهی با پیروی نکردن از عقل، و استفاده  از راه و روش های غیر استاندارد، سلامتی خود را به خطر می اندازند! به عنوان مثال، گاهی بعضی از افراد به ویژه جوان ها، قند و چربی و نمک را بدون این که با پزشک متخصص مشورت کنند، به طور کلی کنار می گذارند و ترک می کنند، به خاطر این که لاغر شوند؟!!

در حالی که همه می دانند که علم پزشکی می گوید سلول های بدن برای سوخت و ساز خود به مقادیر مشخصی از همین مواد (یعنی قند و نمک و چربی)در طول روز نیاز دارند؛ و ترک آن ها بدون نظر دستور کارشناس و متخصص رسمی، جان آن ها و سلامتی شان را به خطر می اندازد، و  حتی ممکن است به مرگشان منجر شود!

بعضی دیگر هم با پیروی از وهم و خیال، و با استفاده از شامپوها، صابون ها و محلول های غیراستاندارد، سلامتی مغز و اعصاب خود را به خطر می اندازند و هیچ نتیجه ای هم نمی گیرند، بلکه فقط ضرر می کنند!

شاید شما تا به حال در مورد خطرات بالا بودن فشار خون و قند خون زیاد شنیده باشید اما، آیا در مورد خطرات مهلک افت فشار خون و قند خون و استفاده از شوینده های نامناسب هم چیزی شنیده اید؟.....

پس، توصیه نگارنده این مقاله به خوانندگانش این است که اگر می خواهند خیلی حساب شده و جدی مراقب جان و سلامتی خود باشند، باید به هنگام درمان، از عقل خود تبعیت کنند، و با استفاده از روش های نادرست و غیر عقلانی سلامتی خود را به خطر نیندازند، و بدانند که نگرانی های بی مورد، یک نوع مقاومت منفی در برابر درمان در وجود انسان ایجاد می کند و زحمات او و تلاش ها و دستاوردهای جهان علم و دانش را به هدر می دهد.