loading...
سایت رسمی حسین احمدی
حسین احمدی بازدید : 266 دوشنبه 01 آبان 1391 نظرات (0)

Do not lower yourself (Be yourself)

هر چیزی که شما دارید برای خودش ارزش و شانی دارد ؛ این که پدر و مادر شمااز نظر ایمان ،انسانیت ، پاکی و از لحاظ اجتماعی ( شغل – تحصیلات ) چگونه هستند و چه جایگاهی دارند، برای خودش قدر و ارزش و شان خاصی دارد. این که خود شما چند ساله هستید ، چه کاره هستید ، چقدر تحصیلات دارید ، برای خودش قدر و ارزش و شان خاصی دارد .
من از شما نمی خواهم کمتر از دیگران (هرکه باشند ) نباشید و شما را با آن ها مقایسه نمی کنم ولی از شما می خواهم کمتر از خودتان نباشید؛ و هر که هستید و هر چقدر قدر و قیمت و شان و ارزش دارید ، از آن کمتر عمل نکنید . گفتارشماو رفتار شما باید مطابق با سن و سال و تحصیلات و  خانواده و جایگاه اجتماعی شما باشد. دوستان شما نیز باید همین گونه باشند. اگر حرف هایی بزنید یا رفتار و عاداتی داشته باشید یا با کسانی معاشرت و دوستی کنید که در شان شما و 
متناسب با سن و سال و تحصیلات و خانواده و جایگاه اجتماعی شما نباشند ....
می دانید چه کرده اید و چه می کنید ؟؟ اگر نمی دانید ، من به شما می گویم که شما با این کارها قدر و قیمت و شان و ارزش خود را کم کرده اید و کمتر از خودتان شده اید. خوب توجه بفرمایید !
به هیچ وجه لازم نیست شما بیشتر از دیگران باشید اما به حکم آفرینش و هستی و خلقت الهی، شما نباید کمتر از خودتان باشید .
اگر از خانواده خوبی هستید ، چرا مثل کسانی رفتار می کنیدیا حرف می زنید یا دوستانی دارید که پایین تر از شما هستند ؟ اگر نماز می خوانید و از اهالی ایمان و صداقت محسوب می شوید،
چرا گفتار و رفتار و عادات و دوستانی دارید که تناسبی با ایمان و صداقت ندارند ؟  اگر تحصیلات شما عالی است یا به سمت عالی شدن پیش می روید ، چرا مثل اشخاص نادان و بی سواد عمل 
می کنید و چرا دوستانی دارید که احمق و بی سوادند ؟ اگر فردی مسئولیت پذیر و اهل کار و تلاش هستید ، چرا با کسانی معاشرت می کنید که بیکاره و لاابالی هستند ؟ اگر آدم خوش بینی
هستید ،چرا با کسانی دوستی می کنید که بد بین هستند ؟ اگر پاکیزه ، با ادب و با اخلاق هستید ، چرا با کسانی رفت و آمد دارید که کثیف و بی ادب و رذل هستند ؟ اگرپست و مقامی دارید چرا گفتار و رفتار شما با آن پست و مقام جور در نمی آید و هماهنگ نیست؟و اگر.... 
آیا وقت آن نرسیده که یک ارزیابی دقیق از شان و ارزش و موقعیت و جایگاه اجتماعی خود و خانواده تان داشته باشید و تصمیم بگیرید کمتر از آن نباشید؟! یعنی کاری نکنید، حرفی نزنید و دوستان و عاداتی نداشته باشید که شان و ارزش شما و خانواده شما را کاهش دهند. آیا وقت آن نرسیده که خودتان باشید و کمتر از خودتان نباشید؟! 
 به هر حال، اگر مطابق و متناسب با شان خود نباشید و کمتر از آن باشید در رفتار وگفتارو عادات و دوستان، به سهم خود توازن هستی را به هم زده اید و هماهنگی خودبا هستی را از دست داده اید! دلیلش نیز واضح است؛ وقتی شما با خودتان هماهنگ نیستید و در خود شما هماهنگی وجود ندارد یعنی رفتار شما و گفتار و عادات و دوستان تان هماهنگ و متناسب با شان و جایگاه شما نیستند، چطور می توانید با نظام آفرینش و آهنگ زیبای حرکت هستی هماهنگ باشید!؟
 شما با این کار بدون شک ، علاوه بر این که مرتکب کار خطرناکی شده اید  راه پیشرفت رانیز بر خود بسته اید و خیلی جدی باید با آن وداع کنید، یا اگر پیشرفتی کرده اید، سقوط می کنید. چون، پیشرفت کردن و ترقی از روی شانس و بخت و اقبال نیست بلکه ، برای خود حساب و کتابی بسیار دقیق دارد. پیشرفت شما و ماندگاری شما، در گرو این است که رفتار و گفتار و عادات و دوستان شما متناسب با شان شما باشند، و روی این موضوع ایستادگی کنید ! 
اگر چنین کردید، طبق قوانین هستی و خلقت الهی صلاحیت و استحقاق پیشرفت و ماندگاری را دارید و آن وقت است که چراغ های قرمز زندگی تان سبز و راه برای شما باز می شود تا با تلاش به مدارج و موقعیت ها و شوون بالاتر دست یابید والا از موقعیت و شان فعلی خود نیز سقوط می کنید و پایین تر می روید. چون، این کار کفران نعمت است. وقتی خداوند نعمتی را به ما داده ، شانی را به ما داده ، سلامتی و عقل سالم و مدرک ومرتبه و جایگاه و خانواده خوبی را به ما داده است ولی، رفتار و گفتار و دوستان و عادات ما متناسب و هماهنگ با این ها نباشد، بلکه طوری باشد که انگار هیچکدام از این ها را نداریم، در این صورت کفران نعمت کرده ایم و کفران نعمت اثر وضعی دارد یعنی بطور اتوماتیک مقام و رتبه و شان ما را کاهش می دهد و راه پیشرفت را بر ما می بندد. ( شکر نعمت نمتت افزون کند/ کفر نمت از کفت بیرون کند)
کفران نعمت کار خیلی خطرناکی است؛ آن قدر که اگر بگویم تمام بلاها و گرفتاری ها و مصیبت هایی که در طول زندگی برسر من و شما آمده دلیلش همین بوده که ما قدر خود را ندانسته و شان خود را مراعات نکرده و کفران نعمت کرده ایم، سخن گزافی نگفته و مبالغه نکرده ام.
 بنابراین، از شما خواهش می کنم خیلی عالمانه و عاقلانه و جدی به این نکات توجه کنید و آن ها را سرمشق و الگوی خود قرار دهید و از این به بعد، به دقت مراقب رفتار و گفتار و عادات و دوستان خود باشید و قدر خود واندازه و شان خود را بدانید واز آن مراقبت کنید؛ و حواس تان باشد که کسی نباید قدر شما را بداند بلکه این شما هستید که باید قدر خود را بدانید و با همه وجود تلاش کنید کمتر از خودتان نباشید. حتی اگر دوست دارید دیگران قدر شما را بدانند باز هم راهش این است که ابتدا شما پیشقدم شوید و قدر خود را بدانید. امام علی(ع) فرموده اند: "خدا رحمت کند انسانی را که قدر خودش را بشناسد"
خواهش می کنم اگر حد و حدود  شان و مرتبه وارزش خود را نمی شناسید، از مشاورین و روان شناسان رسمی و استادان تعلیم و تربیت، طی چند جلسه، مشورت و راهنمایی بگیرید.
در پایان یاد آور می شوم که نکند به اشتباه تصور کنید منظور من بیشتر کردن شکاف و فاصله بین فقیر و غنی است. منظورم این نیست که از دوستی ومعاشرت با فقرا پرهیز کنید. شما نباید با کسانی که رفتارشان و گفتارشان و عاداتشان ناپسند است و شان شما را پایین می آورند ، دوستی و معاشرت کنید، فقیر باشند یا ثروتمند. و خودتان هم نباید این صفات ناپسند را داشته باشید اعم از این که فقیر باشید یا جزو اعیان و اشراف باشید.


هیچ وقت دیر نیست! خدا نگهدار 

ارسال نظر برای این مطلب

کد امنیتی رفرش
اطلاعات کاربری
آمار سایت
  • کل مطالب : 84
  • کل نظرات : 38
  • افراد آنلاین : 1
  • تعداد اعضا : 3
  • آی پی امروز : 17
  • آی پی دیروز : 3
  • بازدید امروز : 41
  • باردید دیروز : 6
  • گوگل امروز : 0
  • گوگل دیروز : 1
  • بازدید هفته : 73
  • بازدید ماه : 198
  • بازدید سال : 897
  • بازدید کلی : 67,209